mi pahileli jatra essay in Marathi | मी पाहीलेली जत्रा मराठी निबंध

नमस्कार मित्र-मैत्रिणींनो आज आपण मी पाहीलेली जत्रा मराठी निबंध बघणार आहोत. चला तर मग सुरूवात करूया निबंधाला

गाव शहरापासून जवळच आहे. त्यामुळे दोन-चार दिवसांची सुट्टी मिळाली की मी गावाकडे धाव घेतो. गावात आमचे घर आहे. तेथे माझे काका राहतात. के उतरण्याची सोय आहे. गावात एक गावदेवीचे देऊळ आहे. या आमच्या ग्रामदेवतेची जत्रा चैत्र महिन्यात पौणिमेला भरते. ही ग्रामदेवता गावकऱ्यांचे रक्षण करते, अशी साऱ्या गावकऱ्यांची श्रदधा आहे. त्यामुळे अनेकांनी नोकरी-व्यवसायासाठी गाव सोडले तरी ग्रामदेवतेवरील त्यांचा विश्वास मात्र कमी झालेला नाही. हे सारे गावकरी देवीच्या उत्सवाला वेळात वेळ काढून उपस्थित राहतात. मीही त्याला अपवाद नाही.

aamchya gavachi jatra marathi nibandh

दसरा, दिवाळी हे घराघरांतून साजरे केले जाणारे सण; पण सोनादेवीचा उत्सव म्हणजे गावचा सामुदायिक सण. सोनुली नदीच्या काठी हे देऊळ आहे म्हणून देवीचे नाव सोनाई. देवीमुळे नदीचे नाव ठरले की नदीमुळे देवीचे नाव निवडले गेले ते देवीला ठाऊक. पण सोनाई व सोनुली दोघीही गावकऱ्यांच्या खास आवडत्या. गावातील अनेक लोक शहरात मोठमोठ्या हुद्दयांवर आहेत. त्यांनी यथाशक्ती मदत करून गावदेवीचे देऊळ छान सजविले आहे. गाभारा, सभामंडप, पूढचे अंगण, आवार सारे कसे नेटके आहे. पण गावातच कायम राहणारी माणसे थोडी असल्यामुळे एरव्ही हा परिसर कसा सुनाना भासत असतो.

कुठे नदीवर आलेला एखादा माणूस देवळात येतो, बाकी सारा वावर त्या पुजाऱ्याचा व त्याच्या घरातील माणसांचा. पण चैत्रातील पुनवेच्या पुढेमागे पाच-दहा दिवस मात्र तो सारा भाग नुसता गजबजून गेलेला असतो. नोकरीधंदयाच्या निमित्ताने गावाबाहेर गेलेली माणसे यात्रेसाठी येतात, त्यामुळे घरोघरीही माणसांची वर्दळ असते.

जत्रेच्या काळात नव्याने रंगरंगोटी करून नटूनथटून देवालय आपल्या भक्तजनांसाठी उभे असते. रात्रीच्या वेळी दीपमाळेतील झगमगत्या दिव्यांचा प्रकाश दूरवर पसरतो. गावातील उत्साही तरुण देवालय आणि त्याचा परिसर पताकांनी सुशोभित करतात. बघता बघता त्या आवारात दुकानांच्या राहुट्या पडतात. मानवी जीवनातील विविध अंगांचे दर्शन ही दुकानेच घडवीत असतात.

देवीच्या ओटीसाठी खण, नारळ, फूले, हळदकुंकू विकणारी दुकाने, प्रसादाचे विविध पदार्थ असणारी मिठाईवाल्यांची दुकाने यांचा वशिला मोठा, ती देवालयाला चिकटून असतात. त्यांच्या शेजारी स्वयंपाकघरातील लागणाऱ्या वस्तू, बांगड्या, शोभेच्या वस्तू, तयार कपडे, झटपट फोटो काढून देणारी अशी अनेक दुकाने रांगेत बसलेली असतात.

जत्रेच्या दिवसांत रात्रंदिवस ती दुकाने माणसांनी फुललेली असतात. त्यात आकड्यावर बाण मारण्याचा जुगार शिकविणारी दुकानेही असतात. अलीकडे कुटुंबनियोजन, मलेरियानिर्मूलन यांची माहिती देणारी दालनेही यात्रेत दिसतात. आजच्या जीवनातील परिपूर्णता तेथे साधलेली असते.

देवालयाच्या डाव्या बाजूला गुरांचे प्रदर्शन, म्हणजे गुरांचा बाजार भरतो. यंदा तेथे गीर जातीच्या गायीची माहिती देणारा विभाग शासनाने उघडला होता. त्याला लागूनच शेतीची अवजारे, कांबळी, खते, कोंबड्या व त्यांचा आहार यांचीही काही दुकाने होती. देवीदर्शन घेऊन येणारे गावकरी या साऱ्या दुकानांत डोकावीत होते; खरेदी करीत होते. त्यांना ठकविण्यासाठीही काही लोक त्यांत येऊन ठाकले होते. त्यांत प्रामुख्याने दिसत होते हात पाहणारे कुडबुडे ज्योतिषी. आपले भविष्य जाणण्यासाठी गावकरी त्यांच्याकडे हात पसरीत, तेव्हा मनात येई अरे, तुमचे भविष्य ठरविणारी ती सोनाई हे पाहत आहे. तिच्यावर ओझे टाका व निर्धास्तपणे स्वकर्तव्य करीत राहा.

जत्रेच्या निमित्ताने पाळणे, गोल फिरणारी चक्रे व हॉटेलेही उघडतात, कुस्त्यांचे फड रंगतात. देवीच्या साक्षीनेच गावकरी हा सारा रंग लुटतात व पुढच्या वर्षीही यात्रेला येण्याचा मनात सकल्प करून गाव सोडतात.

मित्रांनो तुम्‍हाला हा निबंध कसा वाटला हे तुम्‍ही कमेंट करून सांगु शकता . धन्‍यवाद

वरील निबंधाचे खालील प्रमाणे शिर्षक असु शकते

aamchya gavachi jatra marathi nibandh
mi pahileli yatra
jatra vishe mahiti bhashan
jatra information in marathi